جامعه مجازی چچلا

فاصـــــله ها هیـــچوقت

دوســـــت داشـــتن را

کمـــــرنگ نمیـــکنند

بلکـــــه دلتنـــــگی را

بیشـــــتر میـــــکنند

دیوانه نیستم کمی تنها و خستم، خسته از تکرار بیهوده،

                                                                 خسته از این الکی زنده بودنه

چرا نگاه میکنی؟                               خسته ندیده ای؟

به من نخند، من هم روزگاری......... عزیز دل کسی بودم

تا آخر جاده با تو نميمانم

ميخواهم وسط راه كوله بار خاطره هايم را بردارم و دور شوم

چون ميدانم آخر اين جاده به تو نميرسم

پس تا اين بغض امانم را نبريده...

بگذار بروم

دنـــــیـــــــا :
بازی هایت را سرم درآوردی
گرفتنی ها را گرفتی
دادنی ها را ندادی
حسرت ها را کاشتی
زخم ها را زدی
دیگر بس است چون چیزی نمانده ، بگذار بخوابم …
محتاج یک خواب بی بیدارم !

این دل که میگویند نمیدانم کجاست؟

اما گاهی عجیب میگیرد! 

گاهی دلتنگ می شود! 

گاهی هم چاره ای جز صبر ندارد 

گاهی به در بسته میخورد و هر چه به هر جا میرود باز هم ... 

این دل که میگویند نمیدانم کجاست مثل عقل مثل خدا ... 

مثل خدا که نمیدانم کجاست 

مثل خدا که تا به حال ندیدمش 

مثل خدا که گاهی دلگیر میشوم از اینکه چرا سرش اینقدر شلوغ است که مرا فراموش کرده غافل از

اینکه من او را فراموش می کنم... 

مثل خدا که گاهی عجیب دلتنگش میشوم 

مثل خدا که گاهی میخواهم از همه چیز به او پناه ببرم 

مثل خدا 

اما خدا تو که بی مثالی! 

میدانم که حرفم را فهمیدی میدانم که میفهمی چه میگویم 

خدای بی مثال دلم گرفته ...دلی که نمیدانم کجاست ! 

شاید آمده پیش تو 

دلم را پس نفرست فقط راه را نشانم بده تا من هم بیایم..

بـایـد حـواسـم را بـیـشتـر جـمـع کـنـم

آن قـدر جـاذبـه داری

کـه تـا بـنـد افکارم را شـل مـی کـنم

تـنـهایم مـی گـذارنـد

دور تـو جـمـع مـی شـونـد !

تلخ است باور ِ نبودنِ آنهایی که میتوانستند باشند!!

و تلخ تر از آن؛ باور آنهایی است که ادعای ماندن دارند...